Kadın

Rahatsız etmek istemiyormuş kimseyi.birilerinin hayatinda fazla yer almaktan çekindiğini söyledi.onlarıda ayni oranda hayatına sokması gerektiğini düşündüğü içinmiş.sevmezmiş kalabalık olmayı.tek kişilikmiş hep aşı,yatagı,yorgani.sevmemiş kimseyi 'memleketten buralara göçtüğünden'beri.bu hengamede kadın başına ayakları üstünde durabilimenin haklı gururunu yaşıyormuş.minnet etmemiş kimseye.her şeyi dişimle tirnagimla kazanarak elde ettim dedi dudaklarinin arasına bi sigara yerleştirirken.sonrada azicik aşim kaygisiz başim diyede ekledi.anlattigina göre ilkokul mezunu bile degilmiş.dövermiş hep babasi bunu.okkalı bi küfür savurmaktanda geri durmadi babasina.sonrada ölmuş bi adamin arkasindan konuşmanin mahçuplugu oturdu yüzüne.sustu.belli ki uzaklara dalmişti.belkide bunlarin hepsini otobus duraginda hiç tanimadigi başka bi kadina anlatmanin iyi mi yoksa kötü mü oldugunu tartiyordu kendi kafasinda.ama o da bi kadındı.duygulu,güçlü,akilli.ve en önemlisi hislerine güvenerek karar veren,sonuç ne olursa olsun yıkılmadan tekrar yeşerebilen bi canlı.lilithin kaderini o da mi yaşamali?tutkusunu,aşkini,baş kaldirmasini saklamali?